- rozmówca
- сущ.• собеседник* * *rozmowc|a♂, мн. И. \rozmowcaу, РВ. \rozmowcaów собеседник+
interlokutor
* * *м, мн И rozmówcy, PB rozmówcówсобесе́дникSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
rozmówca
Смотреть что такое "rozmówca" в других словарях:
rozmówca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. rozmówcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba płci męskiej, która z kimś rozmawia; ten, do kogo kierujemy słowa; adresat wypowiedzi; interlokutor : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwrócić się do swego rozmówcy. Był czarującym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozmówca — m odm. jak ż II, DCMs. rozmówcacy; lm DB. rozmówcaców «mężczyzna rozmawiający z kimś lub z którym się rozmawia; interlokutor» Błyskotliwy, dowcipny rozmówca … Słownik języka polskiego
mówić — 1. Coś mówi samo za siebie «coś jest oczywiste, nie wymaga komentarza ani dodatkowych wyjaśnień»: Energia elektryczna wytwarzana na bazie bełchatowskiego węgla jest o 40 proc. tańsza od energii uzyskanej z innych źródeł. To mówi samo za siebie.… … Słownik frazeologiczny
ba — {{/stl 13}}{{stl 8}}wykrz. {{/stl 8}}{{stl 7}} wyraz przekazujący sens emocjonalnej oceny tego, co zostało powiedziane przez kogoś lub przez siebie (w związku z nową myślą); używany tylko w rozmowie:a) wyrażający zastrzeżenia, w zależności od… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gadka — 1. pot. Do kogo ta gadka «zwrot wyrażający powątpiewanie w to, co mówi rozmówca» 2. pot. Gadka szmatka «rozmowa, mówienie o rzeczach mało ważnych, błahych, nieistotnych»: Mówi o samotności, pogodzeniu z losem, przemijaniu. – Gadka szmatka. J.… … Słownik frazeologiczny
powiedzieć — 1. Jeśli (jak) się powiedziało a, (to) trzeba powiedzieć b «jeśli się coś rozpoczęło, to trzeba to doprowadzić do końca»: Musisz jej pomóc przy załatwianiu tych formalności, sam ją namawiałeś do wyjazdu, a jak się powiedziało a, to trzeba… … Słownik frazeologiczny
prawda — 1. euf. Mijać się, rozmijać się z prawdą «mówić nieprawdę; kłamać»: Izraelska firma Mahk Shevet oferuje program komputerowy, dzięki któremu można sprawdzić, czy nasz rozmówca nie rozmija się przypadkiem z prawdą. Rzecz 20/11/1997. 2. Naga prawda… … Słownik frazeologiczny
wola — 1. Człowiek (ludzie) dobrej woli «o kimś, kto ma dobre zamiary, kto pragnie pomóc innym»: (...) los przytuliska jest w rękach ludzi dobrej woli, którzy mogą i chcą pomóc bezdomnym zwierzętom. SN 04/01/1999. 2. przestarz. Czuć, poczuć wolę bożą… … Słownik frazeologiczny
inteligentny — inteligentnyni, inteligentnyniejszy 1. «obdarzony inteligencją; rozumny, zdolny, bystry, pojętny» Inteligentny rozmówca. Istoty inteligentne. 2. «znamionujący inteligencję; charakteryzujący człowieka obdarzonego inteligencją» Inteligentna twarz.… … Słownik języka polskiego
interlokutor — m IV, DB. a, Ms. interlokutororze; lm M. interlokutororzy, DB. ów «osoba rozmawiająca z kimś; rozmówca» Interesujący, rzeczowy interlokutor. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
zwekslować — dk IV, zwekslowaćluję, zwekslowaćlujesz, zwekslowaćluj, zwekslowaćował, zwekslowaćowany «przestawiwszy zwrotnicę, skierować pociąg, wagon, lokomotywę na odpowiedni tor; o pociągu, lokomotywie: zjechać na inny tor» przen. pot. Zwekslować rozmowę… … Słownik języka polskiego
